Post

Instagram’daki seçili paylaşımlar: kısa yazılar, görseller ve reel’ler.

Bu farkındalık bir devrimdir.

Gerçekten sevip sevmediğini sormak, özsaygının, özdeğerinin ve duygusal olgunluğunun işaretidir.

Seviliyorsan değerli hissetmek kolaydır. Ama severek değer vermek, kim olduğunu fark ettiğin yerdir. Artık sadece sevilmeye değil, seçmeye de başlarsın.

Çünkü en derin bağlar, “beni seviyorlar mı?” telaşından değil, “ben bu bağda var mıyım, kalbim burada mı?” sorusundan doğar.

Seçebileceğini, durabileceğini, “hayır” diyebileceğini içselleştirdiğin dönem… İçsel ve dışsal beklentilere yetişmek zorunda olmadığını fark ettin. Ve bu özgürlük, içindeki hafifliği büyütüyor. Dünya dönmeye devam ediyor ama sen ilk kez kendi ritmini buluyorsun. Çünkü artık biliyorsun: Hayatta, zorunda olduğun hiçbir şey yok. Sadece senin için doğru olanı seçme hakkın var.

Bu senenin Yks veya Lgs öğrensiysen ve süreç arzuladığın gibi gitmediyse ya da geçmiş senelerde girdiğin senin için hayat memat meselesi olan bazı sınavlardan/mülakatlardan elde ettiğin sonuçlar seni tatmin etmediyse, hatta "Başarısız" hissediyorsan bu yazı hikayesini sahiplenen tüm arkadaşlarıma gelsin!🫠

Mental sağlıĝımla ilgili sorunlar yaşadığım uzuuun bir hayat dönemecim oldu. Bu dönemde iki sınava girdim: Teog ve Yks. Bana bu sınavların sonuçlarının HER ŞEYİ belirleyeceği empoze edildi. Çok akademik bir çocuk ve genç olmama rağmen benden beklenen ve benim de kendimden beklediğim sonuçları elde edemedim [neyse ki azıcık(!) uzun da sürse beklentilere hizmet etmek için yaratılmadığımın, kimsenin gururunu kabartmak zorunda olmadığımın bilincine erebildim]. Yorgun ve hüzünlüydüm.

Sınavlar geçince, süreç boyunca kendimle/ mentalimle verdiğim mücadeleyi sadece psikoloğum takdir etti ahahsj Amaaan insanlar hikayemizin ne kadarına hakim ki zaten🤭 İnsanın böyle takdir edilmesi ne pozitif bir şeymiş! "Aferin sana!"yı duymak için illa öğretmeninin, babanın sana "yakıştırdıkları" hayalleri gerçekleştirmen gerekmiyormuş. Hayatın için gösterdiğin gayret, pes etmeyişlerin, koi balığı gibi akıntıya karşı yüzüşlerin olayın EN muhteşem kısmıymış🤩 O yüzden kimseye sırayı kaptırmadan hemen takdir et kendini🤙🏻 Kimsenin seni görmesini bekleme. Başkalarının seni onaylamasına gerek YOK:))Hop bi fun fact: Onlar henüz kendi hikayelerini de onaylayamıyor:( Perdenin arkasında neler yaşandığını en iyi sen biliyorsun, bu yeterli🤝🏼 Eskiden, hayalini kurduğum şeylerin olmamasına üzülürdüm, yalan yok bazen içimdeki şu çocuk hala minnoş minnoş dövünüyor...Ben de o mükemmel çocuğun üzüntüsünü ya da hırsını hissettiğim anda ona şunu hatırlatıyorum: Sosyal çevrenin at gözlüğüyle kendi güzel dünyanı çoook sıkıştırıyorsun ve başardığımız onlarca şeye kayıtsız kalıyorsun:(( Sınavlarının hepsi önemliydi, ama hayatımızı şekillendiren ana şey paylaştığımız o harlı ateşimiz olacak🤠😎 Yaşamımız sığ bir yol olmayacak. Çok fazla kavisi, değişken dinamikleri var. Ve biz iyi Koileriz🫡😏 Moralini bozup hikayenin peşini bırakma🩷🧡